آشنایی با بوستان و گلستان سعدی
بوستان
سعدی بوستان را در سال 655هـ ق در ده باب به نظم درآورد:
«ز ششصد فزون بود پنجاه وپنج
که پُر دُر شد این نامبردار گنج»
پندها و آرزوهای سعدی در بوستان بیش از دیگر آثار او جلوه گر است. به عبارت دیگر سعدی مدینه فاضله ای را که به دنبال آن بود، در بوستان تصویر کرده است. در بوستان انصاف و حق پذیری فضیلتی است گران قدر و ستودنی. بوستان جهان حقیقت است. بنابراین در آنجا حق گویی و حق شنوی مقامی والا دارد. صدای بشردوستانه سعدی در آنجا به گوش می رسد. شبی که نیمی از بغداد طعمه حریق می شود، آن کسی که خدا را شکر می گوید (که دکان ما را گزندی نبود)، سنگدل است و خودخواه.
«پسندی که شهری بسوزد به نار
و گرچه سرایت بود بر کنار»
بوستان سعدی انسان را تصفیه می کند. در جای جای این کتاب عواطف انسانی و هم دلی و پیوستگی افراد بشر جلوه گر است:
«چو بینی یتیمی سرافکنده پیش
مده بوسه بر روی فرزند خویش»
در بوستان، گاه توبه گنه کاری پشیمان پذیرفته می شود، ولی عابدی مغرور که از مجاورت او ننگ دارد ـ اگر چه با عیسی(علیه السلام) همنشین است ـ دوزخی می شود.
گلستان
سعدی گلستان را در سال 656هـ ق در هشت باب تدوین کرد:
«در آن مدت که ما را وقت خوش بود
ز هجرت ششصد و پنجاه وشش بود»
سعدی در این اثر با انتخاب کلمات مناسب و گزینش های درست، خواننده را به وجد می آورد.
واژه ها در گلستان از نوعی موسیقی جاندار و همچنین نوعی هم آوندی و هماهنگی برخوردارند.
با توجه به حرکات ریتمیک واژه ها درمی یابیم که سعدی با هنرمندی و با دانش فراوان و اینده نگری واژه ها را برگزیده است. گلستان به سبب نثر مسجع و آهنگین خود زیباترین کتاب نثر فارسی است.
«احمد تمیم داری» پژوهشگر و استاد و دانشگاه می گوید: «در کشورهای اسلامی آثار سعدی را به عنوان کتاب های درسی تدریس می کنند به ویژه گلستان که نه تنها در بین خواص که در بین عامه مردم نیز شناخته شده است.» این استاد توجه به آثار ادبی به ویژه گلستان سعدی را برای جوانان، علمای علوم تربیتی و سیاست مداران لازم می داند و می گوید: «وقتی سفیر انگلستان در یکی از کشورهای شبه قاره، گلستان سعدی را از بر و بدون غلط می خواند، حساب ما روشن می شود».
ادامه مطلب
[ سه شنبه 27 مرداد 1394برچسب:کتابخانه عمومی امام خمینی بهارستان اصفهان,سعدی,گلستان,بوستان,
] [ 17:58 ] [ کتابدار ][
